28 Kasım 2013 Perşembe

Ben can nedir şimdi bildim

Fazıl Say’ın aldığım ilk albümü “Mozart: Piano Sonatas” idi. Sene 1997 yine aynı heyecanla almış ve zevkle dinlemiştim o albümü. Daha sonra Fazıl Say’ı youtube’da takip etmeye devam ettim ta ki seneler sonra para verip, dokunarak, hissederek aldığım son albümü “İlk Şarkılar”a kadar. İnternette albüm hakkında yazılan yazı ve mesajların bir kısmında geçtiği gibi, benimde uzun süre sonra para verip aldığım bir albüm bu. Sonuna kadar, son kuruşuna kadar hak ediyor verilen parayı.

Eskiden beri süre gelen sabah kahve içme alışkanlığımın yanına birde kahvenin yanında bu albümü dinleme alışkanlığı eklendi. Her gün işi gücü bir kenara bırakıp hatta telefonları dahi kapatıp güzel bir kahve eşliğinde 45 dakika boyunca bu albümü dinlemek, o güzel melodileri ve Serenad Bağcan’ın o güzel yorumunuyla adeta manevi bir seyahate çıkmak son zamanlarda edindiğim en güzel alışkanlık oldu. Albümü dinlemeye başladığımda olan ben albüm bittiğinde bambaşka bir ben oluyor adeta. 45 dakika boyunca keyifli bir seyahate çıkıyorsunuz. Bazen geçmişe bazen geleceğe bazen de bazılarının geçmişine geleceğine… neyse.

Bu albüm hakkında söylenecek hem çok şey var hem hiçbir şey yok aslında. Albümü tek kelime ile ifade etmem gerekirse mükemmelden başka bir şey diyemem. Albüm hakkında şikâyetçi olabileceğim iki nokta var birincisi kısa oluşu. İnsan daha fazlasını istiyor her güzel şeyin daha fazlasını istediği gibi. Umarım devamı gelir, gelmeli. İkinci nokta ise; Fazıl Say bu gecikmenin nedenini albümün önsözünde açıklamış olsa da neden bu güzellikten 20 sene boyunca mahrum kaldığımız. O da olsun, ne demişler geç olsunda güç olmasın.

Ne olursa olsun sonuç mükemmel. Herkesin mutlaka edinmesi, dinlemesi gereken bir albüm. Umarım çok satar, umarım çok kişiye ulaşır, umarım satış patlamaları yaşanır ve umarım insanlar kaliteli müziğin kıymetini bilir.

Albümdeki şarkılara gelince hiç birini ayırt edemem ancak ilk iki şarkı “Düşerim” ve “Akılla Bir Konuşmam Oldu” gönlümde ayrı bir yer edindi. Hem müziğiyle hem sözleriyle gerçekten harika şarkılar. Hani kötünün kötüsü derler ya işte bunlarda mükemmelin mükemmelleri bence.

Ülkemizde maalesef büyük sanatçıların kıymetleri yaşarken bilinmez. İşte Fazıl Say’da bu kaderi (?) paylaşan o büyük sanatçılardan biri. Hem müzikal olarak çok beğeniyorum Fazıl Say’ı hem de kişisel olarak duruşu hoşuma gidiyor, fikirlerimiz örtüşüyor. Israrla ve inatla yılmadan mücadele ediyor bu ülkedeki “bağzı” gereksiz insanlar ve olaylarla. Doğrusunu söylemek gerekirse ben olsam çoktan pılı pırtıyı toplar sanatçı kıymeti bilen medeni bir ülkeye gitmek üzere yola koyulurdum. Gitmediği bizi yalnız bırakmadığı için kendisine ayrıca teşekkür ederim.

Ve sonuç;

Başta Metin Altıok, Ömer Hayyam, Cemal Süreya, Can Yücel, Pir Sultan Abdal, Orhan Veli, Nâzım Hikmet Ran, Muhyiddin Abdal’a bu albümün mimarı Fazıl Say’a, harika yorumuyla bizi âlemlerden âlemlere götüren Serenad Bağcan’a, Çağ Erçağ’a, Bülent Evcil’e, Pelin Halkacı Akın’a, Aykut Köselerli’ye, Hakan Güngör’e, Cem Adrian’a, Güvenç Dağüstün’e, Burcu Uyar’a, Selva Erdener’a ve albümü hazırlayan Ada Müzik’e çok ama çok teşekkürler. Eline, kolunuza, yüreğinize, sesinize, emeğinize sağlık. Sağ olun var olun iyi ki varsınız, iyi ki var oldunuz, ben can nedir ben canlar nedir şimdi bildim.


Sevgiyle,
Soydan TR
soydan@gmail.com




Ben olmayınca bu güller, bu selviler yok,
Kızıl kızıl dudaklar ,mis kokulu şaraplar yok
Sabahlar, akşamlar, sevinçler, tasalar yok,
Ben düşündükce var dünya, ben yok, o da yok.

  


Linkler
Albümün tanıtım videosu http://www.youtube.com/watch?v=JizmVxjv3mI
Fazıl Say’ın tüm albümleri http://fazilsay.com/tr/music/discography/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder